O opowiadaniu

Wiedniu,

   Zbliżam się do miasta, które jest mi tak bliskie. To w Wiedniu spędzałam każde wakacje. Już nie pamiętam dni, które były tak beztroskie, jak tamte. Chcę odnaleźć wolność, którą czułam wtedy. Wymknęła mi się z rąk, ale po takim czasie jestem gotowa, aby schwytać ją z powrotem.

   A jednak ogarniają mnie wątpliwości. Boję się, że wolność po raz kolejny okaże się samotną drogą. Boję się, że miasto, jakim jesteś, nie przyjmie mnie tak, jak tego oczekuję. Boję się, że nie będę mogła wejść, ani wrócić. Utknę w martwym punkcie.

   Wiedniu, ryzykuję naprawdę straszliwą cenę...

Przed swoimi osiemnastymi urodzinami Regina podejmuje życiową decyzję, od której zależy całe jej świat. Ucieczka z domu do Wiednia, miasta, w którym wychowywała się przez pierwsze lata jej życia, jest ucieczką także od obecnej rzeczywistości, której powaga zaczyna do niej docierać. Dziewczyna zdaje sobie sprawę, że musi uciec od przeszłości, którą zdominował prześladujący ją brat i niespodziewanie znów pojawia się w życiu przyrodniego brata Georga, który układa sobie życie w Wiedniu wraz z dziewczyną. Wątpliwości w sens tego wszystkiego zaczynają się wtedy, kiedy okazuje się, że Dallas nie ma zamiaru tak łatwo jej odpuścić, związek basisty z Adeline przechodzi kryzys, gdy usiłuje wytłumaczyć jej zawiłości swojej rodziny, a Regina musi stanąć przed nieoczekiwanie zrzuconymi na nią uczuciami, jakimi darzy ją pewien członek zespołu…

Swoje zapiski dziewczyna umieszcza w „Kronice Wiedeńskiej”, kronice, od której wszystko się zaczęło. W przemyśleniach i opisie bieżących wydarzeń Regina stara się znaleźć odpowiedź na elementarne pytanie: czym jest wolność?